Dlaczego niektórzy z ojców założycieli byli początkowo przeciwni bankowi centralnemu?
Niektórzy z ojców założycieli byli początkowo przeciwni Bankowi Centralnemu, ponieważnie mogli dojść do porozumienia, który oddział rządu będzie kontrolował Bank Centralny. Każda gałąź miała swoje własne obawy i interesy, co prowadziło do nieporozumień.
Nie wszyscy zgodzili się z planem Hamiltona. Thomas Jefferson obawiał się, że bank narodowy stworzy monopol finansowy, który może osłabić banki państwowe i przyjąć politykę faworyzującą finansistów i kupców, którzy zazwyczaj są wierzycielami, nad właścicielami plantacji i rodzinnymi rolnikami, którzy zwykle są dłużnikami.
Jednak od początku byli tacy, którzy to kwestionowaliBanku było niezgodne z konstytucją. Konstytucja przyznała uprawnienia do nakładania podatków i drukowania pieniędzy Kongresowi, a nie prywatnej korporacji, argumentowali krytycy. Ponadto, gdy dług wojenny został w dużej mierze zaspokojony, wielu nie widziało już potrzeby tworzenia banku narodowego.
Thomas Jeffersonuważał, że ten bank narodowy jest niezgodny z konstytucją. W przeciwieństwie do Hamiltona Jefferson uważał, że stany powinny tworzyć własne banki i że bank krajowy niesprawiedliwie faworyzuje bogatych biznesmenów z obszarów miejskich nad rolnikami w kraju.
Ustawodawstwo ustanawiające pierwszy Bank Stanów Zjednoczonych od początku budziło kontrowersje. Niektórzy kongresmani, zwłaszcza z południa, wyrazili obawyelitaryzm, ingerencja w prawa państwa i niekonstytucyjność. Jednak ustawa przeszła przez obie izby Kongresu do 8 lutego 1791 r.
Wielu obywateli, polityków i biznesmenów postrzegało to jako zagrożenie zarówno dla nich samych, jak i dla demokracji w USA. Jednym z godnych uwagi przeciwników byłPrezydenta Andrew Jacksona, który w roku 1829, gdy do ważności statutu pozostało jeszcze siedem lat, jasno wyraził swój sprzeciw wobec Banku i odnowienia jego statutu.
Kilku ojców założycielizaciekle sprzeciwił się Bankowi. Thomas Jefferson postrzegał to jako motor spekulacji, manipulacji finansowych i korupcji. W 1811 r. jego dwudziestoletni statut wygasł i Kongres nie odnowił go.
Nieufność Jacksona do Banku miała także charakter polityczny, oparty naprzekonanie, że instytucja federalna, taka jak Bank, podeptała prawa stanów. Ponadto uważał, że Bank oddał zbyt dużą władzę w ręce zbyt małej liczby prywatnych obywateli – władzę, która mogłaby zostać wykorzystana na szkodę rządu.
Utworzenie banku narodowego wymagało aktu założycielskiego wydanego przez Kongres. Jej krytycy, pod przewodnictwem kongresmena z Wirginii Jamesa Madisona, mogli zasadnie sprzeciwić się temu, że Kongres nie ma konstytucyjnych uprawnień do wydawania statutów spółki.
Niektórzy, szczególnie na Zachodzie za Appalachami, byli podejrzliwi wobec banków, ponieważnie ufali emitowanym przez siebie pieniądzom papierowym oraz dlatego, że banki kontrolowały kredyty i pożyczki. Dla nich Bank Stanów Zjednoczonych był najgorszym ze wszystkich: chciwym monopolistą zdominowanym przez bogate interesy amerykańskie i zagraniczne.
Dlaczego wielu sprzeciwiło się quizletowi dotyczącemu banków narodowych?
Dlaczego wielu sprzeciwiało się bankowi narodowemu?Bank nie zapłaciłby za dług publiczny. Bank nie mógł udzielać kredytów hipotecznych. W Konstytucji nie wspomniano o banku narodowym.
Ten rysunek polityczny z 1836 roku przedstawiaAndrew Jacksonaw swojej walce z „potwornym” bankiem narodowym. Prezydent trzyma laskę z napisem „weto”. Bank narodowy był jednym z kamieni węgielnych reform gospodarczych Aleksandra Hamiltona, gdy był on sekretarzem skarbu w administracji waszyngtońskiej.
Wśród najgłośniejszych przeciwników planu byłSekretarz stanu Thomas Jefferson. Jefferson opowiadał się za ścisłą interpretacją Konstytucji Stanów Zjednoczonych, która nie stanowiła wprost, że rząd federalny może utworzyć bank narodowy.
Thomas Jefferson sprzeciwił się temu planowi. Uważał, że stany powinny powoływać banki, które mogłyby emitować pieniądze. Jefferson uważał również, że Konstytucja nie daje rządowi krajowemu uprawnień do utworzenia banku.
Demokraci-Republikanie argumentowali, że nawet jeśli bank narodowy miałby przynosić korzyści krajowi, nigdzie w konstytucji nie określono, że rząd federalny może zajmować się bankowością. Ale Konstytucja mówi, że wszelkie uprawnienia, które nie są w niej określone, są delegowane na stany.
Zwolennicy banków, tacy jak Alexander Hamilton, argumentowali, że bank narodowy jest niezbędny do zbudowania silnej gospodarki narodowej. Przeciwnicy Banku, tacy jak Thomas Jefferson i James Madison, odpowiedzieli temubank narodowy oznaczał nadużycie władzy przez Kongres i skorumpowany układ między elitami politycznymi i gospodarczymi.
Pomimo sprzeciwu Starych Republikanów pod przewodnictwem Johna Randolpha z Roanoke, który postrzegał odrodzenie banku narodowego jako czysto hamiltonowskie i zagrożenie dla suwerenności państwa, ale przy silnym wsparciu ze strony nacjonalistów, takich jak Calhoun i Henry Clay, ustawa o rechtererze Drugiego Banku Stanów Zjednoczonych został przegłosowany przez...
Sprzeciw wobec takiego planu wyraził wcześniej m.inPrezydent Roosevelt, Sekretarz Skarbu i Przewodniczący Senackiej Komisji ds. Bankowości. Uważali, że system gwarantowania depozytów byłby nadmiernie kosztowny i niesprawiedliwie dotowałby źle zarządzane banki.
Hamilton postrzegał bank centralny jako klucz do przyszłości gospodarczej Ameryki, podczas gdy Jefferson martwił się konsolidacją władzy i uważał, że bank centralny jest niezgodny z konstytucją. W tym odcinku POLICYbrief dwóch ekspertów – David Cowen, prezes/dyrektor generalny Muzeum Amerykańskich Finansów i Thomas J.
Ojcowie założyciele chcieli małego, dyskretnego rządu federalnegozajmuje się przede wszystkim obroną granic i stosunkami międzypaństwowymi. I zapewnienie wolności jednostce, ale codzienne prawo i egzekwowanie prawa pozostawiono państwom.
Jakie są główne argumenty przeciwko niezależności banku centralnego?
Tak twierdzą krytycy niepodległościpolityka gospodarcza banku centralnego i rządu musi być ściśle skoordynowana. Krytycy ci argumentują również, że banki centralne muszą mieć wysoki stopień nadzoru regulacyjnego.
Bank byłby w stanie pożyczać rządowi pieniądze i bezpiecznie przechowywać swoje depozyty, zapewnić Amerykanom jednolitą walutę oraz promować biznes i przemysł poprzez udzielanie kredytów. Wraz z innymi programami finansowymi Hamiltona pomogłoby to postawić Stany Zjednoczone na równej stopie finansowej z narodami Europy.
W latach 1836-1913 Stany Zjednoczone nie miały banku centralnegoze względu na splot czynników politycznych, ekonomicznych i ideologicznych. Brak banku centralnego w tym okresie przypisywano przede wszystkim sprzeciwowi wobec bankowości scentralizowanej i obawie przed skoncentrowaną władzą finansową.
Utworzenie banku narodowego wymagało aktu założycielskiego wydanego przez Kongres. Jej krytycy, pod przewodnictwem kongresmena z Wirginii Jamesa Madisona, mogli zasadnie sprzeciwić się temu, że Kongres nie ma konstytucyjnych uprawnień do wydawania statutów spółki.
